МОДЫФІКАВАНЫЯ ПЫТАННІ І ЗАДАННІ 1. Запішыце вызначэнне назоўніка як часткі мовы. 2. Якую ролю грае высокая ўжывальнасць

1. Назоўнік - гэта частка мовы, якая пазначае імя людзей, жывёл, рэчаісных аб"ектаў, вытвораў чалавечага дзеяння, з"яўлення ў пэўным якасці або становішчы, дзеянне, працэс і г.д.

2. Высокая ўжывальнасць назоўніка ў маўленні заключаецца ў тым, што назоўнік дае магчымасць назіраць аб"екты, асобы абo працэсы ў моўным выказванні, вылучаць іх асаблівасці, пацверджаць і запэўняць пра іх існаванне, дзейнасць і г.д. Назоўнікі робяць маўленне моцным і выразным.

3. Адрозненне між адушаўленымі і неадушаўленымі назоўнікамі заключаецца ў тым, што адушаўленыя назоўнікі пазначаюць імя жывых существ, у той час як неадушаўленыя назоўнікі пазначаюць імя нежывых аб"ектаў, рэчаісных аб"ектаў і т.п.

4. Назоўнікі могуць мець форму выключна адзіночнага ці толькі множнага ліку. Вызначымымі назоўнікамі або адзіночным множнага (апошні, першы, твойя, гэтыя) называюцца тыя, якія можна вызначыць па ЧЗК: монету, сумку, дом, поўдзень. Невызначанымі назоўнікамі, якія маюць форму толькі множнага ліку, з"яўляюцца тыя словы, якія азначаюць мнагабокія аб"екты ці з"яўленні, асобы: штаны, заклады, стромы.

5. Загальныя назоўнікі - гэта тыя, якія пазначаюць прадметы агульнага карыстання, гатэлі, кафе, транспарт. Уласныя назоўнікі - гэта назоўнікі, якія азначаюць імя асобы, геаграфічныя назвы, назвы устаноў, груп кантролю, маркі і г.д.

6. Адрозненне паміж канкрэтнымі і абстрактнымі назоўнікамі заключаецца ў тым, што канкрэтныя назоўнікі пазначаюць прадметы, асобы, з"яўленні, становішчы, якія можна ўвасабіць у практыку: стол, кветка, дзяўчына. Абстрактныя назоўнікі азначаюць адчуванні, пачуцці, абстрактныя паняцці, якія не можна ўвасабіць у практыку: шчасце, краса, любоў.

7. Зборныя назоўнікі - гэта назоўнікі, якія пазначаюць камандную групу людзей або рэчаісны аб"ект, якія звычайна выконваюць аднолькавыя дзеянні: гуртожытак, калектыў, парад. Рэчывыя назоўнікі - гэта назоўнікі, якія пазначаюць ролю асобы або рэчаіснага аб"екта ў дзеянні, працэсе, стане: актор, садоўнік, гэтарыст.

8. Скланенне назоўніка - гэта змена формы назоўніка ў залежнасці ад складанасці ў выразе, паведамленьні пра аб"ект, яго колькасць, ягоную рагульную форму, падзяленне па іменнашчыку, скланенне на але.

9. Крыніцы 1, 2 і 3-га скланенняў знаходзяцца ў крыніцах мовы, прыклады такіх назоўнікаў: 1-е скланенне - стол, горак; 2-е скланенне - гораў, стромаў; 3-е скланенне - рэчкі, маяму, кантролю.

10. Назоўнікі могуць пазначаць род, клас, шыраны знак або ўмовы, выкліканыя прадметам ці дзеяннем: патронайта, замачальнікі, прынцыпавыя назоўнікі.