Чым характарызуецца протыхополеміка пра добро і зло ў аповесці Владзіміра Караткевіча Дзікае паляванне караля Стаха

Аповесьць "Дзікае паляванне караля Стаха" Владзіміра Караткевіча характарызуецца як протыхополеміка пра добра і зло. У гэтай аповесці аўтар прадставіў розныя персанажы, якія са становішча добра і зла пачынаюць спаборныя пратысцягі. Захаванне добра і паспрабаванне аднаго з злоўдзеяў сталі працэсам палявання караля Стаха.

Аўтар прапануе чытачу параўнаць разныя знакі. Кароль Стах - сімвал добра, які супраціваны злоўдзеям, якія ўплываюць на яго добрую натуру. Гэтыя злоўдзеі, у сваю чаргу, прадстаўляюць зло і ўплываюць на добрую натуру караля, спрабуючы яго пакінуць дарогу добра.

Аповесьць адлюстроўвае барацьбу добра і зла ўнутры аднаго чалавека. Кароль Стах быў змушаны адбіраць, на якую бок павернуцца, падзяляючы свае каралеўскія паўнамоцтвы паміж добрым і злым. Такім чынам, аўтар паказвае, што кожны чалавек можа змяніць сваю натуру, выбіраючы напрамак у сваім жыцці.

Дзікае паляванне караля Стаха - гэта не толькі гісторыя барацьбы добра і зла, але і апошні намек аўтара на магчымую ўшчэмленне добра ў свеце. Каралю Стаху прышлося змагацца з злоўдзеямі, што ўмоўна даеў яму вымкненне хараў у чалавечаскай натурэ. Гэта на гэтую фінальную канфратацыю аўтар замыкае аповесць, адмечаючы, што борацьба добра і зла можа быць вечнай і патрабуе ад нас актыўнага ўдзелу.

Такім чынам, праблема добра і зла ў аповесці "Дзікае паляванне караля Стаха" Владзіміра Караткевіча разглядаецца з дапамогай протыхопаламіки, аўтар паказвае розныя знакі, якія барацца з адзіным галоўным героем, паказваючы, што кожны чалавек можа сам выбіраць шлях добра альбо зла ў сваім жыцці.