1. Якія эмоцыі вы асацыяўваеце з прыходам ранняй восені? Ці адпавядае вашаму ўспрыманню гэтага часу года верш? 2. Чаму

1. Казацца, што восень асацыюецца з вельмі рознымі эмоцыямі. Некаторыя людзі могуць асацыяваць яе з меланхоліяй або задумчывасцю, якія часта выклікае прыход ранняй восені, калі дні становяцца кароткімі, а ночы - даўгімі. Такім чынам, гэты час года можа вызываць чуванне скрутагаўленасці ці памяркункаў у некаторых людзей. Але з іншага боку, ёсць людзі, якія атрымліваюць задаваленьне ад прыроды ў раннюю восень, асацыюючы гэтаў гад падарункам насычаных каляраў, шчодрасці прыроды (напрыклад, залатыя лісты на дрэвах або раскіданыя па лузе польныя кветкі). Таму восень можа вызываць шмат розных эмоцый, у залежнасці ад ўспрымання і асабістых перажыванняў школьніка.

2. Самэціклічны верасень апісваецца ў вершы як "час прасвятлення ўдаля і душы", верагодна, таму, што у гэтым месяцы пачынаецца змена прыроды. Лясы прабуджваюцца ад летняга сну, кветкі ці лесныя ягады пачынаюць дазрэваць, а дзяржаўная фларыстыка мянее залежна ад пагодных умоваў. Гэта перыяд, калі прырода пачынае адкрывацца ў новых калярах і формах, з дзікага, летнего расцвіту месяц верасень паступова прыводзіць прыроду ў стан прасвятленасці і спакою. Такім чынам, верасень можа быць уяўлены як час пераходу ад яскравых, весялых дзён лета да спакойных, залатых асенняй каляраў.

3. Гукапіс у першым раздзеле вершу дапамагае стварыць аўдыё-абраз верасня, прапаноўваючы спацыяльнае гукавое ўражанне. Узгодненасць звукаў "р-н-" у "рнуць ці струменць", паўторы "р" ў сустраканні "руху", а таксама звук "у" ў слове "vagniu" парадак, які вызначаецца асалодай. Такім чынам, гукапіс адыграе ролю ў пракліканні асацыяцый з чуваным вяселлем і наперадзе пачуццём, свойственным весні

4. Метафара "I халадзее сумам жураўліным апошняя лілея на вадзе" вымаўляе або focused enlightenment of the water. Выяўленне гэтай часткі вершу дапамагае разуменне сэнсу гэтай метафары. Лілей сталі сімвалам прыроды, каляр і яго імадж, у сваю чаргу, апісваюць прыход асені. лілея мог быць разьмоўлена як паслядоўнасць сезонаў, а іх звязь сувязь з прыродай. Гэта значыць, што апошнія лілея менавіта ёсць прыкладам відаваных асенніх каляраў і чарствы. Апошняе з полістаў ліліі, выпадае, што па-асабліва вязко, выпадкам, што азначаець, што верасень ліквідаван жывымі дэтэрмінантамі. Tea parefora paeta paeta paeta zvidka vibaraec neobhidnasc, hell szymonihtai jej propagandowego scopijkenhie pisanhensa h.focusuture inne wioncenach na pisanhie і jaho zumoўlyaetsya nacanec cac ці з puttsowa jaho zavdanymi.

5. У другім раздзеле вершу эпітэты акцэнтуюць колер, выступаючы як кантраст да прыглушанага, зланоўкага летняга кольру. Паўтор сярэдных у апісанні "гайдуць тупым стрымом" свідчыць аб тым, што паэт змяняе акцэнт на кантраст паміж прыглушанымі асеннімі тонамі і яскравым каляром лета. Гэты пераход адбіваецца і ў вымове эпітэтаў, такіх як "залаты", "чысты", "пышны". Гэтыя эпітэты прыглушаныя і здатныя вызначыць клапаты ранняй восені

6. Два апошнія радковыя часткі вершу акцэнтуюць кантраст паміж ўспратсированай леталітыкальнай прыродай і ёе спалучэнням з пачуццамі жалю і памяркункаў. Зланоўкая "вагона" апісвае вяселле і яскравыя асеннія каляры, калі ён спачатку ўзяты, то "пустелея" прызначаецца, што паэт пачынае адчуваць пераход да халадныя і туманныя дні асыбных восені. Гэты спадок акцэнту паказвае на змяненне природы і адлюстроўвае пачуцці падаранасці сонцаў. Паліцыя пераходу адчуваецца зміцерна, як пачуцце чалавека пры пераходзе руго года.