1) У якіх сказах прысутнічаюць прыназоўнік, злучнік і часціца? 1) Журавы ляцяць сваёй млечнай дарогай, вясёлай

1) У першай сказе прысутнічаюць прыназоўнік, злучнік і часціца. Прыназоўнік - множнай лік, так як говорыцца пра журавоў, злучнік - "і", а часціца - "как". В другой сказе прыназоўніка няма, злучнік - "за", а часціца - "з", у трэйцім сказе прыназоўніка няма, злучнік - "якія" і часціцы няма. У апошнім сказе прыназоўнік - "Саша", злучнік - "і" і часціцы няма.

2) Граматычныя адзнакі злучнікаў:

1. Могутныя ці немогутныя ці складаныя - злучнікі могуць быць могутныя, калі яны з"яўляюцца аб"яднаннем двух роўных па значэнні сказаў, напрыклад: "і", "а", "ані", "ці", "не толькі... але і", "не а толькі... але і". Злучнікі таксама могуць быць немогутныя, калі яны з"яўляюцца аб"яднаннем двух па значэнні розных сказаў, напрыклад: "але", "хоць", "калі", "каб", "пакуль", "пакуль не", "калі не", "як толькі", "калі толькі". Злучнікі таксама могуць быць складаныя, калі яны ўтвараюць аб"яднанне з некалькіх слоў або выразаў, напрыклад: "не толькі... але і", "не а толькі... але і".

3. Адзіночныя, парныя або паўторныя, складаныя ці складанасці - злучнікі могуць быць адзіночнымі, калі іх адзін раз ужываюць у сказе, напрыклад: "і", "але". Злучнікі таксама могуць быць парнымі, калі іх ужываюць у парах, напрыклад: "не толькі... але і". Злучнікі таксама могуць быць паўторнымі, калі аднолькавы злучнік ўжываецца некалькі разоў у сказе, напрыклад: "як... так і", "не а толькі... але і". Злучнікі таксама могуць быць складанымі, калі яны ўтвараюць аб"яднанне з некалькіх слоў або выразаў, напрыклад: "не толькі... але і".

5. Злучальныя або падпарадкавальныя - злучнікі могуць быць злучальнымі, калі яны аб"яднуюць некалькі сказаў аднойімствоваючым сэнсам, напрыклад: "і", "а", "ані". Злучнікі таксама могуць быць падпарадкавальнымі, калі адзін сказ залежыць ад іншага ў праваслаўнай сувязі, напрыклад: "як", "таму што", "што", "калі", "знаходзіцца", "верней".