1. Падайце вызначэнне назоўніка як часткі мовы. 2. Чаму назоўнік так шырока выкарыстоўваецца ў маўленні? 3. На падставе

1. Назоўнік - гэта частка мовы, якая азначае назву аб"екта, жывага або нежывага. У беларускай мове назоўнік можа мець форму роду, ліку і віну, а таксама скланяцца і выконваць сінтаксічныя ролі ў сказе.

2. Назоўнік шырока выкарыстоўваецца ў маўленні праз яго важную ролю ў выражэнні нашых мысляў. Ён дапамагае нам азначаць і лакаваць аб"екты і явішчы ў нашым асяроддзі. З дапамогай назоўніка мы можам адным словам назваць або апісаць людзей, жывёл, рэчы, прыроду і іншае.

3. Жывыя назоўнікі вылучаюцца на падставе прызнакаў, якія азначаюць жывую сутнасць, карыцца і адукацыю, напрыклад: чалавек, жывотнае. Нежывыя назоўнікі, у сваю чаргу, азначаюць нежывыя аб"екты, рэчы і явішчы, напрыклад: кніга, пісьмо.

4. Назоўнікі, якія маюць толькі форму адзіночнага ліку - гэта такія назоўнікі, якія азначаюць толькі адзін аб"ект або асобу, напрыклад: кніга, стала, хлопец. Назоўнікі, што маюць толькі форму множнага ліку, азначаюць некалькі аб"ектаў або асоб, напрыклад: кнігі, сталы, хлопцы.

5. Загальны назоўнік азначае ўсёбокую сутнасць, групу аб"ектаў або асоб. Напрыклад, слова "людзі" азначае ўсіх людзей. Асобны назоўнік, наадварот, азначае асобу або аб"екты асобна, ня адначасова з іншымі. Напрыклад, слова "чалавек" азначае адну асобу або аб"ект.

6. Канкрэтныя назоўнікі азначаюць прыметныя асобы, рэчы або явішчы, якія можна ўстанавіць простай пэраследаванасцю або апісаннем, напрыклад: стол, хлопец, мастацтва. Абстрактныя назоўнікі азначаюць нематэрыяльныя, незбодна адчувальныя асобы, рэчы або явішчы, напрыклад: краса, каханне, мудрасць.

7. Масавыя назоўнікі азначаюць множнасць аб"ектаў, якія не маюць формы адзіночнага ліку і не ўяўляюць асяроддзя, у якім знаходзяцца. Напрыклад, слова "чытальня" азначае месца, дзе знаходзяцца кнігі, але сама яна не з"яўляецца аб"ектам. Асобныя назоўнікі азначаюць адны аб"екты, асяроддзі або асобы, напрыклад: сонца, мама, дом.

8. Скланенне назоўніка - гэта змяненне формы назоўніка ў залежнасці ад граматычнай катэгорыі, такой як род, лік або він. Беларуская мова мае 7 скланенняў для назоўнікаў.

9. Назоўнікі, якія адносяцца да 1-га скланення, маюць заканамірнасці ў зменах у формах склоненняў праз галосныя на канцы слова. Напрыклад: школа - школы, вопратка - вопраткі. Назоўнікі 2-га скланення змяняюцца праз заканамірныя "о" і "е" на канцы слова, напрыклад: доўгагасць - даўгогасці. Назоўнікі 3-га скланення змяняюцца праз застаць "а" на канцы слова ў родазменных формах, напрыклад: рыса - рысы.

10. Негатыўнаскланяльныя назоўнікі не змяняюцца праз род, лік або він. Яны захаваюць аснову назоўніка ў усіх формах. Напрыклад: сонца, мацнь, блакіт.

11. Назоўнікі можна класіфікаваць па розных катэгорыях, напрыклад: па роды (мужчынскі, жаночы, сярэдні), па ліку (адзіночны, множны), па вызначанасці (загальны, асобны), па ступені назвай (канкрэтны, абстрактны), па масавасці (масавы, асобны), па скланенні і так далей. Класіфікацыя назоўнікаў дапамагае лепш разумець і апісваць іх значэнне і выкарыстанне ў мове.